Wczoraj od 16-tej do 23:30 zajmowaliśmy się mierzeniem i ulepszaniem szczelności powietrznej Domu w Wieżycy. Zanim przygotujemy więcej zdjęć, dostaniemy dokument z wynikami pomiaru i.. zrobimy powtórny pomiar po dalszych uszczelnieniach – krótka relacja z wczorajszego sobotniego wieczoru:

Punktualnie o 16-tej w drzwiach pojawił się Paweł Ejsmont (http://testy-szczelnosci.pl) z aparaturą pomiarową, sprzętem do wytwarzania różnicy ciśnień, kamerą termowizyjną i.. dyskotekową maszyną do wytwarzania dymu. Myśleliśmy, że wszystko pójdzie łatwo i przyjemnie, zrobimy sobie fotki na bloga i na kolację wrócimy do domu..

 

 

Przygotowania przebiegły bardzo sprawnie. Zaślepiliśmy rury do wentylacji prowadzące do czerpni i wyrzutni (w miejscu, gdzie będzie montowany rekuperator), otwory kanalizacyjne (zapomnieliśmy początkowo o jednym z podejść do pralki).

 

 

Mieliśmy zapas zielonego kleju Pro Clima Orcon, kleju w piance i taśm: Rapid Cell, Uni Tape, jeszcze tej najszerszej, niebieskiej, której nazwy w tej chwili nie pamiętam:

 

Pierwszy odczyt parametru h50: 1.8. A więc w warunkach różnicy ciśnień 50 Pa pomiędzy wnętrzem budynku a otoczeniem, powietrze w domu wymieniłoby się przez różne nieszczelności 1.8 raza. Oczywiście taka różnica ciśnień i zaślepienie wentylacji to warunki sztuczne, na potrzeby testu. W praktyce różnice ciśnień są znacznie mniejsze i powietrze wymieniałoby się znacznie wolniej.

W momencie pierwszego pomiaru nieuszczelnione było jeszcze przejście komina przez płytę OSB. Po jego oklejeniu taśmami i uszczelnieniu klejem wynik poprawił się na 1.3.

Później przy pomocy kamery termowizyjnej, markera dymnego i maszyny do mgły lokalizowaliśmy inne nieszczelności. Okna i kominek wypadły dobrze, choć w niektórych miejscach trzeba było ulepszyć uszczelnienie. Zielony klej wylądował w dolnych narożnikach otworów okiennych (aplikowaliśmy go w warunkach dość dużego nadciśnienia, dzięki czemu nieszczelności same zaciągały klej i zamykały się). Podczas kolejnych cykli nadciśnienia i podciśnienia niebieska taśma w okolicach murłaty na przemian napełniała się jak balon i wracała do normalnego położenia (za każdym razem towarzyszył temu ciekawy dźwięk, jak podczas napełniania żagla wiatrem). Mimo godzin spędzonych na precyzyjnym likwidowaniu drobnych nieszczelności wynik poprawił się jedynie nieznacznie – do poziomu h50 = 1.2…

 

 

Dopiero około 22 odkryliśmy, że słabym punktem są okolice górnych styków ścian działowych ze ścianami zewnętrznymi (w tym budynku wszystkie ściany zewnętrzne są nośne, a wszystkie ściany działowe są pozbawione wieńców i są niezależne od konstrukcji budynku). Nieszczelności w tych miejscach były niewidoczne w kamerze termowizyjnej, aby je zobaczyć trzeba by ustawić obiektyw w bardzo specyficzny sposób. W domu w Wieżycy jest 8 takich miejsc. W dwóch z nich przecieki były najbardziej znaczące, bo najwyższy bloczek ściany działowej był w miejscu łączenia z wieńcem przecięty w taki sposób, że do wieńca dochodziła część z otworem. Oczywiście w tym miejscu taśma nie mogła zapewnić wystarczającej szczelności. Tymczasowe uszczelnienie tych newralgicznych punktów pianą (którą oczywiście wytniemy przed uszczelnieniem docelowym) dało dla całego budynku wynik h50 = 0.84.

Teraz już wiemy, że górne powierzchnie ścian działowych należało również zatynkować (lub wybudować na nich wieńce) i tak też zamierzamy teraz zrobić (zatynkujemy górne powierzchnie, a następnie do wysokości płyty OSB umieścimy tam jeszcze izolację akustyczną), a po tym powtórzyć badanie szczelności. Prawdę mówiąc architekt – Piotr Karaś z pracowni MIDI – rekomendował nawet tynkowanie ścian zewnętrznych również w miejscach dochodzenia ścian działowych, na całej wysokości, ale tego oczywiście nie będziemy już w tym budynku wykonywać. Zatynkowanie górnej powierzchni powinno być wystarczającym rozwiązaniem. Wykonawca ma plan, po Świętach jeszcze raz zaprosi na budowę Pana Pawła i zamierzamy osiągnąć szczelność conajmniej h50 = 0.6, zakładaną w projekcie.